สุนัขดัชชุน

ปัญหาสุขภาพที่มักพบในสุนัขดัชชุนมักเกิดจากรูปร่างเฉพาะตัวของสายพันธุ์ที่สร้างความผิดปกติของกระดูกสันหลัง นอกจากนี้สุนัขพันธุ์นี้ยังมักเป็นโรคหัวใจ และมีปัญหาตาที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมเช่นเดียวกับสุนัขพันธุ์อื่น ๆ จึงควรตรวจตาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์อย่างสม่ำเสมอ

ควรพาสุนัขดัชชุนออกกำลังกายอย่างน้อยวันละครึ่งชั่วโมง ก่อนที่จะปลดสายจูง ต้องแน่ใจว่าสุนัขจะวิ่งกลับมาเมื่อเรียกชื่อ เนื่องจากสุนัขพันธุ์นี้มีสัญชาตญาณของนักล่าที่กระตุ้นให้วิ่งล่ากระรอกสุดชีวิตเมื่อได้กลิ่น พึงระลึกว่า สุนัขดัชชุนนั้นเพาะพันธุ์มาให้คลุกดิน และสามารถขุดมุดรั้วได้หลายประเภท เพราะฉะนั้นควรหมั่นเช็ครั้วรอบสวนให้ดี

แม้สุนัขดัชชุนจะไม่ใช่สุนัขตัวใหญ่ แต่ด้วยลำตัวที่ยาวจึงต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ เช่นเตรียมแท่นเหยียบหรือทางลาดสำหรับป้องกันสุนัขดัชชุนกระโดดขึ้นลงเฟอร์นิเจอร์ ควรเลี่ยงให้สุนัขดัชชุนเดินขึ้นลงบันไดสูงบ่อย ๆ บ้านที่เหมาะกับสุนัขพันธุ์นี้จึงควรมีพื้นที่ที่ราบเรียบ สวนขนาดเล็กถึงปานกลางก็เหมาะกับการเพิ่มจุดให้สุนัขเดินเล่น

สุนัขขนาดเล็กมีอัตราเผาผลาญพลังงงานสูง ย่อยอาหารได้รวดเร็ว แต่ด้วยขนาดกระเพาะอาหารที่เล็ก สุนัขดัชชุนควรกินอาหารปริมาณน้อย แต่แบ่งย่อยเป็นหลายมื้อ อาหารของสุนัขพันธุ์เล็กออกแบบมาเป็นพิเศษให้มีสารอาหารสำคัญในปริมาณที่เหมาะสม และมีขนาดเม็ดที่เล็กพอดีกับขนาดปาก ซึ่งช่วยให้เคี้ยวง่าย ส่งผลดีต่อระบบย่อยอาหาร

สุนัขดัชชุนไม่ต้องดูแลขนมากนัก แค่แปรงขนด้วยถุงมือยางสัปดาห์ละครั้งเพื่อกำจัดขนที่ร่วงก็พอ

สุนัขดัชชุน (พันธุ์ขนยาว) ไม่ใช่สุนัขที่ชื่นชอบการฝึกแบบเป็นกิจลักษณะ แต่สามารถเรียนรู้พื้นฐานได้ เช่นการเดินด้วยสายจูงแบบสบาย ๆ การให้นั่งนิ่ง ๆ และการเรียกให้มาหา โดยทั่วไปเป็นสุนัขที่มีความเป็นมิตร แต่ก็ควรฝึกให้เข้าสังคมกับคนและสัตว์อื่น ๆ ตั้งแต่ตอนอายุยังน้อย

แม้สุนัขส่วนใหญ่จะเป็นมิตรกับเด็ก แต่ทั้งสุนัขดัชชุนและเด็กจะต้องได้รับการฝึกให้เคารพซึ่งกันและกัน ถึงจะอยู่ร่วมกันได้อย่างปลอดภัย อย่างไรก็ตามไม่ควรปล่อยให้เด็กเล็กและสุนัขอยู่ด้วยกันตามลำพัง ควรเฝ้าระวังทุกครั้งที่เด็กเล่นกับสุนัข